- Կարդա Վարդան Այգեկցու «Կտակ վասն գանձի» առակը ( grabar-1-in-mas, էջ 22-23)։
- Կատարիր առաջադրանքները բլոգումդ։
Կտակ վասն գանձի
Իմաստասէր ոմն աղքատ ունէր ծոյլ որդիս եւ ի ժամ մահուն կոչեաց զորդիսն եւ ասէ.
– Ո՛վ որդեակք, բազում գանձ կայ պահեալ ի հարցն իմոց յայգին մեր, իսկ զտեղին ոչ ցուցանեմ ձեզ, այլ որ աշխատի ևւ խորագոյն փորէ, նա գտանէ զգանձն:
Եւ յետ մահուն հօրն, սկսան որդիքն ջանալ մեծաւ աշխատութեամբ եւ խորագոյն վարէին, եւ ամէն մէկ իւրն ջանայր, զի ինքն գտցէ զգանձն:
Եւ սկսաւ այգին աճիլ եւ զօրանալ եւ ետ բազում պտուղ եւ ելից զնոսա գանձիւ:
Կտակ գանձի մասին
Մի իմաստուն և մի աղքատ մարդ ուներ ծույլ որդիներ և մահվան ժամին կանչեց որդիներին և ասաց․
Որդյակներ, բազում գանձեր կան պահված իմ հոր այգում, իսկ տեղը ցույց չեմ տալիս, ով ամենախորը փորի, նա կգտնի գանձը:
Եվ հոր մահավանից հետո, որդիները սկսեցին աշխատել մեծ չարչարանքով խոր փոսեր փորում, և ամեն մեկը ինքն էր ուզում գտնել գանձը:
Եվ սկսեց այգին աճել և զորանալ, շատ պտուղ տալ և լցրեց գանձով:
աղքատ – մի աղքատ մարդ
որդիս – որդիներ
ի ժամ մահուն – մահվան ժամին
կոչեաց – կանչեց
զորդիսն – որդիներին
որդեակք – որդյակներ
պահեալ – պահված
ի հարցն իմոց – իմ հայրերից, իմ հայրերի կողմից
յայգին – այգում
զտեղին – տեղը
ոչ ցուցանեմ – ցույց չեմ տալիս
որ – ով, ով որ
խորագոյն – ավելի խոր
փորէ – այստեղ` փորի
գտանէ – այստեղ` կգտնի
յետ մահուան հօրն – հոր մահվանից հետո
մեծաւ աշխատութեամբ – մեծ չարչարանքով
արէին – վարում էին
իւր ջանայր – ինքն էր ջանում (ձգտում էր)
զի – որ, որպեսզի
գտցէ – գտնի, կգտնի, պիտի գտնի, գտնելու է
ետ – տվեց
ելից – լցրեց
զնոսա – նրանց
գանձիւ – գանձով
Շուշաննա Կարապետյանի Ուսումնական Բլոգ 